Yıl 1991…

Türkiye’de ‘kazanç odaklı pazarlama’ ile yetişkin, çocuk herkesin doğal ve katkısız yiyecekten uzaklaştırılmaya başlandığı, televizyon kanallarında fast food gıdaların reklamlarının yoğunlaştığı, organik tarımının ise henüz bilinmediği yıllar.

Kurucumuz Mehmet Ali Işık, 90’ların başında dayatılan sağlıksız tüketimin gelecekte oluşturabileceği hasarları o yıllarda görüp, organik tarım yapmaya karar verdi. Bu vizyonla yeni bir oluşumun tüm zorluklarını göze alarak, ekibiyle birlikte Türkiye’de bir firmanın bağımsız olarak yaptığı ilk organik tarım projesini tasarladı. Teknolojinin dijital çağın gerisinde olduğu o yıllarda, parşömen kağıdına çizilen haritalar üzerinde, farklı ürünler için doğal yapısı, iklim şartları uygun farklı bölgeler ve köyler belirlendi. Ardından organik tarımın önemini, ne olduğunu ve nasıl yapılacağını anlatmak üzere, Işık Tarım’ın ziraat ekipleri tek tek belirlenen köylere gitti. Köy kahvelerinde toplanan çifçtilere organik tarım tüm ayrıntılarıyla sunumlarla anlatıldı, köylerdeki çiftçiler organik tarıma teşvik edildi. Organik tarıma başlamak isteyen çiftçiler projeye dahil olmadan önce ziraatçilerimiz, arazilerini inceleyip, uygun bulunanlar Mutlu Köy Proje’sine kayıt olmuş oldu. Kayıt olan çiftçilere düzenli eğitimler verilerek organik bilinçleri arttırıldı.

Ancak büyük bir problem vardı. Günümüzde olduğu gibi, o yıllarda da Türkiye’de mirasa dayalı bölünmenin yoğun olduğu bir arazi yapısı olduğundan, tarlalar genellikle birbirine çok yakın ve çok parçalıydı. Bir tarlada zararlı kimyasallar kullanılmadan organik tarım yapılırken, yanındaki arazide kimyasal kullanılıyorsa, bu kimyasal organik tarım yapan araziye esen rüzgarla bile geliyordu. Bunu çözmek kolay olmayacaktı ama bu zorluktan projemiz ve markamız doğdu.

Bu sorunu çözmenin tek bir yolu vardı. Tamamıyla organikleştirilen, organik köyler yaratmak.

Mutlu Köyler…

Mutlu köyler yaratmak köydeki tüm halkın bilinçlendirilmesiyle mümkün oldu. Zaman zaman kayıtlı organik çiftçilerimizden fabrikamıza gelen ürünlerde, kimyasal izlere rastladık. Bunun sebepleri araştırıldığında fark ettik ki, ilk aşamada eğitim verilen erkek çiftçiler dışında evin diğer üyeleri, hasatın daha verimli olacağını düşünerek tüm naiflikleriyle üretim alanlarında kimyasal madde kullanmışlardı. Yani, sadece hanedeki erkeklere verilen eğitim yeterli değildi. Bunun üzerine ziraat uzmanlarımız, bu kez kadınları ve çocukları köy evlerinde toplayarak organik tarım konusunda bilinçlendirmek üzere organik tarımı ve gerekliliklerini anlattılar.

Projenin başlarında organik üretim projesine katılmakta çekimser kalan çiftçiler de kayıtlı çiftçilerin organik tarım projesinden memnuniyetlerini gördüklerinde, kendi istekleriyle projeye sonradan katılmış oldular.